Ons kleine vampiertje hapt toe....

Nou een hele tijd niks geschreven... Druk, druk druk!

Laat ik eerst maar met de kinders beginnen, want er is veel te melden.

Suzanne heeft dus inmiddels twee ontzettend scherpe tandjes, waarmee ze me vorige week tijdens het voeden héél hard heeft gebeten. Helaas is het wondje wat toen is ontstaan een beetje gaan ontsteken en heb ik een dag of 5 best veel pijn gehad...

Verder gebruikt ze haar tandjes gelukkig vooral om in haar eten te bijten, want dat gaat erg goed! Inmiddels eet ze al verschillende soorten fruit, rijstewafel en een paar soorten groente. Ze vindt alles lekker, alleen peer is wel haar favoriet. (precies als bij haar broer). Ook Broccoli-lollies (struikjes broccoli) vallen erg in de smaak, alleen bij ons wat minder, omdat we dan een kwartier aan het schoonmaken zijn als ze is uitgegeten! Zelf eten bevalt haar duidelijk beter dan prutjes gevoerd krijgen.

Verder rolt ze steeds vaker terug van haar buik op haar rug en hebben we het bedje maar een stand lager gezet, omdat ze behoorlijk actief door haar bedje gaat 'dwalen'. En ze is sinds vandaag aan het proberen of ze op handen en knietjes kan zitten (kruiphouding). Dit lukt nog niet erg, maar al doende schuift ze zo een aardig eindje over het kleed.

Met onze andere kleine onderzoeker ben ik vorige week woensdag naar de open dag van de Waldkindergarten geweest. Na nog een stuk erover gelezen te hebben, blijkt het toch iets minder spartaans dan we dachten. Fabian moest wel eerst even van de schrik bekomen dat ze daar helemaal geen speelgoed hebben. Alleen emmertjes, schepjes en hamers (waar hij nog te klein voor is). Eigenlijk gaat het er net zo aan toe als op een gewone kleuterschool, alleen spelen de kinderen in het bos, met dingen die ze zelf vinden. Ze hebben een grote verwarmde blokhut waar ze in kunnen spelen en knutselen als het slecht weer is.

Op een gegeven moment was ik binnen even een formulier aan het invullen, terwijl Fabian met wat kindjes aan het spelen was (dacht ik), toen ik hem hoorde huilen. In die paar minuten dat ik binnen was, had hij een plank voor een ladder weggehaald en had geprobeerd in de boomhut te klimmen. Hierbij was hij kennelijk uitgegleden of zo, want we troffen hem aan, zo'n meter boven de grond, aan één been bungelend... Even was ik bang dat het ernstig zou zijn, want het zag er niet erg gezond uit en hij moest héél hard huilen, maar van de schrik bekomen ging hij snel weer verder op onderzoek uit.

Fabian vond het er erg leuk en wilde aan het eind van de ochtend niet meer mee naar huis! Ik moet zeggen dat het mij ook erg aanspreekt. Er zijn altijd twee juffen bij en wat me opviel was, dat er in de 4 uur dat we daar waren, geen een keer ruzie is geweest. Het enige nadeel is, dat hij voor deze kleuterschool zindelijk moet zijn...

Dat brengt mij bij het volgende puntje: in de cathegorie: "kleine drama's, grote drama's" (met Fabian in de hoofdrol) is hier het volgende strijdpuntje ontstaan. Fabian weigert nu vaak een luier aan te doen (groot drama), maar is nog niet zindelijk en weigert op het potje te gaan zitten als wij zeggen dat het nu toch echt tijd voor een plas wordt... Op zich vind ik het geen probleem als hij zo nu en dan in zijn broek plast en poept (okee, dat is best vervelend...) maar als hij naar bed gaat, of als we onderweg zijn, moet hij een luier aan. Maar goed, zoals met zoveel dingen, gaan we ervan uit dat het een fase is en hopen we maar dat deze fase snel kan worden afgesloten!

Goed, zover over de kinderen! Unteruhldingen is uit de winterslaap aan het ontwaken en overal wordt de boel opgefleurd met bloemetjes, een verse lik verf en de terrasjes worden ook zomerklaar gemaakt. Ook de bootjes worden uit de winterstalling gehaald, al is het meer voor sommige boten nog niet diep genoeg. Het geeft meteen een andere aanblik aan het dorp! Deze week hebben we ook een voorproefje gehad op hoe het van de zomer gaat worden. Het is Paasvakantie en DRUK! heel anders dan een maand geleden. Dat beloofd wat!

Afgelopen weekend zijn we naar Konstanz geweest. Dat ligt hier recht aan de overkant. De stad doet erg zwitzers aan en heeft een hele mooie grote boulevard. Ook de binnenstad is erg gezellig! Als we nog een keer moeten gaan shoppen, gaan we daar naartoe. Martijn heeft ook eindelijk zijn Imperia kunnen zien ;). Dit is een schaars geklede dame met twee kabouters op haar handen, die over de haveningang uitkijkt. Ik vond haar in het echt een beetje tegenvallen en had gedacht dat ze groter zou zijn... Dezelfde kunstenaar heeft ook een hele grappige en vooral ontdeugende fontijn gemaakt.

We hebben ook onze vakantie geboekt. We blijven redelijk in de buurt. We vinden het toch nog iets te veel gedoe om met de kinders te gaan fietsen en kamperen en schrokken een beetje terug voor de afstand die het vanuit hier toch nog is om naar Toscane te rijden. (En van de prijzen voor het draaien van een wasje op een Eurocamp camping =€5 per wasje!!!!) Dus nu gaan we lekker 250 km naar het noorden en hebben we een vakantiewoning op een boerderij. Met beesten en tractor (wat wil Fabian nog meer???) en een klein uurtje rijden van Stuttgart en Sinsheim (auto's en vliegtuigen en zo) en veel te zien in de omgeving. Lekker simpel, maar op het moment meer kans van slagen dan een kampeervakantie al dan niet op de fiets... dat komt wel weer!

Verder heb ik het plan om met de kinders in Augustus een weekje bij Martijn's ouders te gaan logeren.

Nou, het was me weer een heel verhaal. Ga maar eens verder met de oprim en schoonmaak actie, want vanavond komen onze eerste logees: Sven en Regina.