Grote stappen voor een kleine man en 'zaken'dineetje bruut verstoord!

Eerst maar met het grootste nieuws beginnen! (nee ik ben niet zwanger!) Fabian is vrijdag voor het eerst zonder luier naar school geweest en heeft daar netjes op de WC geplast! Hij had thuis al een paar dagen geen luier meer aan gehad als hij uit bed was en dat ging prima, dus leek het me een goeie om het op school ook door te zetten. Ik heb uitvoerig met hem geowfend wat hij tegen juf Iris moet zeggen als hij moet plassen ("Pipi machen") en het mannetje heeft het super gedaan! We zijn apetrots!
En het volgende grote nieuwsitem is dat hij sinds gisteren middag in het grote bed slaapt! Hij is er vannacht 1x uitgevallen en daarna ging dat goed. Nu moeten we bij terugkomst een bed voor hem gaan regelen, want op het botenpad hebben we dan nog geen bed voor hem!

Verders is ons dineetje met Martijn's werk guwelijk in het water gevallen. We hadden Lara, de babysitter, ruim op tijd laten komen, zodat de kinderen nog even aan haar konden wennen. We moesten om half 8 aanwezig zijn, dus moest Lara de kinderen ook in bed leggen. Het was echt weer best wel spannend om de kinderen bij een vreemde achter te laten! Het etentje vond plaats in een restaurant een half uur rijden hiervandaan. We zaten net een tijdje lekker met collega's te kletsen, toen ik even de telefoon wilde checken. Die bleek het helemaal niet te doen en Tijn deed ook nog iets waardoor hij pas weer gebruikt kon worden als je de pincode intoetste... Dus dan maar even met de mobiel van een collega bellen om te zeggen dat onze mobiel het niet deed. Het eerste dat ik hoorde toen er opgenomen werd, was een krijsende Suzanne. Lara vertelde enigzins in paniek dat ze Suzanne met geen mogelijkheid weer stil kreeg en dat Fabian ook nog niet op bed lag. Ik schrok zo van Suzannes gekrijs dat ik direct naar huis wilde. Martijn besloot ook mee te komen en ik wist niet hoe snel we thuis moesten komen. De gekste verhalen spoken dan door je hoofd.

Toen we eindelijk thuis waren was Suzanne al iets kalmer maar nog hevig over stuur en Fabian was nog vrolijk rond aan het huppelen. Er was duidelijk iets niet helemaal lekker met ons meissie. Lara zei dat ze dacht dat ze misschien tandjes kreeg, want ze was zo op de achterkant van een tandeborstel aan het kluiven en elke keer als ze werd neergelegd ging ze weer huilen. Na een paracetamolletje en ruim een half uur later werd ons meissie pas rustig en is ze uitgeput in slaap gevallen.

We hebben Lara Fabian nog in bed laten leggen, want die wilde zo graag dat Lara nog een verhaaltje voorlas en om haar ook een beetje het gevoel te geven dat we nog wel vertrouwen in haar hadden. We gingen er van uit dat het aan Suzanne lag en niet aan haar... Nou ja, Suzanne heeft er nu dus een tand bij en Lara komt Zaterdag weer oppassen, zodat we eindelijk eens een avondje met zijn tweetjes weg kunnen...

Paashaas komt ook in Duitsland.

Iets later dan verwacht, hier een volgende 'post'!

We hebben de paasdagen aardig doorstaan, alleen Fabian was wederom een paar daagjes ziek en afgelopen week had Suzanne een fixe verkoudheid te pakken.

We hebben onze eerste logees mogen ontvangen en dat was erg gezellig. Fabian is weer mateloos verwend en moest drie dagen afkikken van alle aandacht die hij kreeg! Ik heb Sven en Regina Meersburg laten zien, terwijl Tijn bij Fabian bleef en 's avonds hebben we het BBQ seizoen vroegtijdig ingeluid.






Zondag ging het al weer stukken beter met Fabian en zijn we de dag begonnen met paaseieren zoeken op de binnenplaats. Een groot feest! En ik dacht: laat ik er maar niet te veel verstoppen, want hij is het vast zo zat, maar ik had er wel 2x zo veel kunnen verstoppen!







Na het paasontbijt zijn we naar de Apenberg gegaan. Dat is 10 minuten rijden van hier. Een berg met zo'n 60 apen, die je popcorn kunt voeren. Een groot avontuur voor ons mannetje natuurlijk. Er zaten ook een stuk of 10 broedende paren ooievaars. 's Avonds zijn we hier in het dorp heerlijk gaan uiteten en had Fabian chance met een meisje.




Maandag ochtend zijn onze gasten weer vertrokken en hebben we de rest van de dag heerlijk rustig aan gedaan.

Verders was het de hele week super mooi weer en liepen de temperaturen in de loop van de week en in het weekend op tot zo'n 25 graden. En omdat Fabian Zo goed op het potje plast, geven we hem af en toe een klein kadootje. Alleen wilde we hem heel graag een loopfietsje geven en duurt het nog zo lang tot aan zijn verjaardag, dus heeft hij dit keer een fiets 'verdient'!

Afgelopen zondag zijn we voor het eerst sinds een maand weer met Fabian gaan zwemmen. Even leek het erop dat hij zijn watervrees opnieuw moest bedwingen, maar toen pappa een bommetje had gemaakt, was alle vrees als sneeuw voor de zon verdwenen en was hij er het liefst achteraan gesprongen om ook een bommetje te maken.

Vandaag hadden we voor het eerst Waldgruppe. 5 keer komen ouders (moeders) met hun 2 jarige bij elkaar in het bos om het voorjaar te beleven. Het lijkt hier al meer op zomer, maar dat mocht de pret niet drukken. Er moest een sofa van takken gemaakt worden, we hebben twee hangers van plakjes hout gemaakt en met kleine zaagjes en handboortjes kon druk geklust worden.

Suzanne is inmiddels erg bedreven in het omrollen: beide kanten op en weer terug naar haar rug. Ook probeert ze op handen en knieen te gaan zitten, of soms wel op handen en voeten! Haar geworstel wordt ondersteund met het nofige gesteun, gekreun en gehijg en al doende gaat ze de halve kamer door. Eten gaat ook nog steeds lekker en we zijn de borstvoeding langzaam aan aan het vervangen door de fles, want dametje blijft er plezier aan beleven om mij te bijten. Bovendien wil de melk nog steeds niet goed toeschieten.

Eerst lekker broccoli-lollies eten en dan nog even op de vingers sabbelen. Heerlijk!

Morgen nog een dagje van het warme weer genieten en dan schijnt het weer wat koeler te worden. Voor de nachten is dat wel fijn, want het wordt erg warm onder het dak; waar wij slapen.

Fabian is trouwens weer koning an de zandbak, want ik heb op internet gevonden dat deze soort (solitaire)bijen niet kan steken, want ze komen niet door de huid heen!

Fabian had het even niet helemaal begrepen!

Ik begin even met een geweldige uitspraak van Fabian. We hebben voor volgende week een oppas geregeld, omdat Tijn een etentje van zijn werk heeft en en ik ook uitgenodigd ben. De oppas heet Lara en kwam vandaag even langs.

Ik vertelde Fabian dat Lara vandaag even langs kwam om kennis te maken, waarop Fabian vroeg....:

"Komt Tinkie Winkie ook???"

Hij had het duidelijk even niet goed verstaan! We hebben de rest van de ochtend maar heel veel geoefend om LaRa te zeggen, want Lala zat er vrij hardnekkig in.

Morgen meer over paaseiren zoeken en dat soort dingen!

Ons kleine vampiertje hapt toe....

Nou een hele tijd niks geschreven... Druk, druk druk!

Laat ik eerst maar met de kinders beginnen, want er is veel te melden.

Suzanne heeft dus inmiddels twee ontzettend scherpe tandjes, waarmee ze me vorige week tijdens het voeden héél hard heeft gebeten. Helaas is het wondje wat toen is ontstaan een beetje gaan ontsteken en heb ik een dag of 5 best veel pijn gehad...

Verder gebruikt ze haar tandjes gelukkig vooral om in haar eten te bijten, want dat gaat erg goed! Inmiddels eet ze al verschillende soorten fruit, rijstewafel en een paar soorten groente. Ze vindt alles lekker, alleen peer is wel haar favoriet. (precies als bij haar broer). Ook Broccoli-lollies (struikjes broccoli) vallen erg in de smaak, alleen bij ons wat minder, omdat we dan een kwartier aan het schoonmaken zijn als ze is uitgegeten! Zelf eten bevalt haar duidelijk beter dan prutjes gevoerd krijgen.

Verder rolt ze steeds vaker terug van haar buik op haar rug en hebben we het bedje maar een stand lager gezet, omdat ze behoorlijk actief door haar bedje gaat 'dwalen'. En ze is sinds vandaag aan het proberen of ze op handen en knietjes kan zitten (kruiphouding). Dit lukt nog niet erg, maar al doende schuift ze zo een aardig eindje over het kleed.

Met onze andere kleine onderzoeker ben ik vorige week woensdag naar de open dag van de Waldkindergarten geweest. Na nog een stuk erover gelezen te hebben, blijkt het toch iets minder spartaans dan we dachten. Fabian moest wel eerst even van de schrik bekomen dat ze daar helemaal geen speelgoed hebben. Alleen emmertjes, schepjes en hamers (waar hij nog te klein voor is). Eigenlijk gaat het er net zo aan toe als op een gewone kleuterschool, alleen spelen de kinderen in het bos, met dingen die ze zelf vinden. Ze hebben een grote verwarmde blokhut waar ze in kunnen spelen en knutselen als het slecht weer is.

Op een gegeven moment was ik binnen even een formulier aan het invullen, terwijl Fabian met wat kindjes aan het spelen was (dacht ik), toen ik hem hoorde huilen. In die paar minuten dat ik binnen was, had hij een plank voor een ladder weggehaald en had geprobeerd in de boomhut te klimmen. Hierbij was hij kennelijk uitgegleden of zo, want we troffen hem aan, zo'n meter boven de grond, aan één been bungelend... Even was ik bang dat het ernstig zou zijn, want het zag er niet erg gezond uit en hij moest héél hard huilen, maar van de schrik bekomen ging hij snel weer verder op onderzoek uit.

Fabian vond het er erg leuk en wilde aan het eind van de ochtend niet meer mee naar huis! Ik moet zeggen dat het mij ook erg aanspreekt. Er zijn altijd twee juffen bij en wat me opviel was, dat er in de 4 uur dat we daar waren, geen een keer ruzie is geweest. Het enige nadeel is, dat hij voor deze kleuterschool zindelijk moet zijn...

Dat brengt mij bij het volgende puntje: in de cathegorie: "kleine drama's, grote drama's" (met Fabian in de hoofdrol) is hier het volgende strijdpuntje ontstaan. Fabian weigert nu vaak een luier aan te doen (groot drama), maar is nog niet zindelijk en weigert op het potje te gaan zitten als wij zeggen dat het nu toch echt tijd voor een plas wordt... Op zich vind ik het geen probleem als hij zo nu en dan in zijn broek plast en poept (okee, dat is best vervelend...) maar als hij naar bed gaat, of als we onderweg zijn, moet hij een luier aan. Maar goed, zoals met zoveel dingen, gaan we ervan uit dat het een fase is en hopen we maar dat deze fase snel kan worden afgesloten!

Goed, zover over de kinderen! Unteruhldingen is uit de winterslaap aan het ontwaken en overal wordt de boel opgefleurd met bloemetjes, een verse lik verf en de terrasjes worden ook zomerklaar gemaakt. Ook de bootjes worden uit de winterstalling gehaald, al is het meer voor sommige boten nog niet diep genoeg. Het geeft meteen een andere aanblik aan het dorp! Deze week hebben we ook een voorproefje gehad op hoe het van de zomer gaat worden. Het is Paasvakantie en DRUK! heel anders dan een maand geleden. Dat beloofd wat!

Afgelopen weekend zijn we naar Konstanz geweest. Dat ligt hier recht aan de overkant. De stad doet erg zwitzers aan en heeft een hele mooie grote boulevard. Ook de binnenstad is erg gezellig! Als we nog een keer moeten gaan shoppen, gaan we daar naartoe. Martijn heeft ook eindelijk zijn Imperia kunnen zien ;). Dit is een schaars geklede dame met twee kabouters op haar handen, die over de haveningang uitkijkt. Ik vond haar in het echt een beetje tegenvallen en had gedacht dat ze groter zou zijn... Dezelfde kunstenaar heeft ook een hele grappige en vooral ontdeugende fontijn gemaakt.

We hebben ook onze vakantie geboekt. We blijven redelijk in de buurt. We vinden het toch nog iets te veel gedoe om met de kinders te gaan fietsen en kamperen en schrokken een beetje terug voor de afstand die het vanuit hier toch nog is om naar Toscane te rijden. (En van de prijzen voor het draaien van een wasje op een Eurocamp camping =€5 per wasje!!!!) Dus nu gaan we lekker 250 km naar het noorden en hebben we een vakantiewoning op een boerderij. Met beesten en tractor (wat wil Fabian nog meer???) en een klein uurtje rijden van Stuttgart en Sinsheim (auto's en vliegtuigen en zo) en veel te zien in de omgeving. Lekker simpel, maar op het moment meer kans van slagen dan een kampeervakantie al dan niet op de fiets... dat komt wel weer!

Verder heb ik het plan om met de kinders in Augustus een weekje bij Martijn's ouders te gaan logeren.

Nou, het was me weer een heel verhaal. Ga maar eens verder met de oprim en schoonmaak actie, want vanavond komen onze eerste logees: Sven en Regina.