Moe...

Trouwe lezers hebben het al gemerkt, de afgelopen tijd heb ik weinig geblogd... Al sinds begin januari zit ik niet lekker in mijn vel en ik dacht dat als de rust eenmaal was weergekeerd en we in ons nieuwe huisje zitten zal het allemaal wel beter gaan. Niet dus, het werd alleen maar erger.

Voor mij rede om naar een psycholoog te stappen en het eerste gesprek heeft een heleboel losgemaakt. Alles heeft veel met de dood van mijn moeder te maken. Ik rouw. om alles wat geweest is en wat niet geweest is. Nu ik de gevoelens enigzins durf toe te laten, voelt het alsof ik eindelijk een hele zware rugzak van me af mag zetten. Verwarrend vind ik het allemaal wel. Zo lang had ik al geen kontakt meer en het voelt aan de ene kant ook als een verlichting en dan toch komt er zoveel inmens verdriet en pijn boven...

Ik mag van de Psych een moeder-kindkuur aanvragen. 3 weken lang tot rust komen in een kuuroord, onder begleiding van artsen en psychologen en de kinderen mogen mee en worden opgevangen. De verzekering moet het nog wel goedkeuren...